Z kart historii Bratniej Pomocy

Ewangelicy w Niemczech w 200 rocznicę śmierci króla szwedzkiego Gustawa Adolfa, postanowili uczcić jego pamięć powołując do życia fundację jego imienia.

 W roku 1832 superintendent Lipska ks. prof. D. Christian Großmann (na zdjęciu obok) podjął testament Gustawa Adolfa by wspierać braci w wierze. W grudniu 1832 roku ogłoszono odezwę wzywającą do utworzenia „Fundacji Gustawa Adolfa”, w której m.in. czytamy: „…Jeżeli wszyscy ewangeliccy chrześcijanie przez swoje niewielkie ofiary stworzą wspólna kasę, to powstanie żywotna i trwała instytucja, która zapewni godną przyszłość”. Powstało, więc stowarzyszenie mające na celu niesienie pomocy ewangelikom żyjącym w diasporze. Za siedzibę obrano Lipsk.

 W roku 1861 r., po wydaniu przez cesarza Franciszka Józefa I (na zdjęciu obok) Patentu Protestanckiego, ewangelicy w Monarchii Austrowęgierskiej otrzymali m.in. możliwość powoływania stowarzyszeń. W tym samym roku, a więc 1861 powołano Stowarzyszenie Gustawa Adolfa / Gustav – Adolf – Verein/. Traktat założycielski podpisany został w Wiedniu Gumpendorf, w kościele, który obecnie nazywany jest Kościołem Gustawa Adolfa.

 Do powstających oddziałów stowarzyszenia Gustav Adolf Verein w Austrii w 1863 r. dołączyli ewangelicy Śląska Cieszyńskiego powołując Stowarzyszenie im. Gustawa Adolfa. „Oddział Śląski stanowił w ówczesnym Kościele jeden z najliczniejszych oddziałów, bo liczący aż 17 miejscowych kół”. W Bielsku „w 1863 roku odbył się I Zjazd Ogólnokrajowy Stowarzyszenia im. Gustawa Adolfa w Austrii, jako stowarzyszenia niemieckiego i słowiańskiego.

Stowarzyszenie im. Gustawa Adolfa przeradza się w roku 1919 w Ewangelicki Skarbiec Kościelny im. Gustawa Adolfa podkreślając  polską odrębności wobec pojawiającego się niemieckiego nacjonalizmu.

 W roku 1925 na terenie Diecezji Cieszyńskiej powstaje Zarząd Główny Stowarzyszenia im. Gustawa Adolfa, którego przewodniczącym został ks. Paweł Broda z Goleszowa (na zdjęciu po lewej). Jego następcą od roku 1928 był ks. Paweł Nikodem z Ustronia (na zdjęciu po prawej).

Odtąd stowarzyszenie nosi nazwę: Bratania Pomoc im. Gustawa Adolfa.

W roku 1939 na specjalnym zjeździe w Cieszynie dochodzi do połączenia: Ewangelickiego Skarbca Kościelnego im. Gustawa Adolfa z Bratnią Pomocą im. Gustawa Adolfa.

W roku 1951 do działalności Bratniej Pomocy im. GustawaAdolfa zorganizowanej w Diecezji Cieszyńskiej, dołączyła Diecezja Katowicka, a w roku 1952 powstaje Fundusz Inwestycyjny Bratniej Pomocy im. Gustawa Adolfa. W ten sposób B.P. im. G.A. stała się ogólnopolska.